Wydmy Słowińskiego Parku Narodowego są znakiem rozpoznawczym południowej części bałtyckiego wybrzeża i niezmiennie przyciągają dziesiątki tysięcy krajowych i zagranicznych turystów.
Najpopularniejszą parkową destynacją jest Wydma Łącka, która wraz otoczeniem uznawana jest za największy kompleks wydm ruchomych w Europie!
Wydma Łącka – cud bałtyckiej przyrody
Określenie „ruchoma” rzeczywiście działa na wyobraźnię, w zależności od kierunku i natężenia wiatru piaszczyste wzniesienie przesuwa się o kilka metrów rocznie, stąd też stale zmieniające się ukształtowanie tego piaszczystego wypiętrzenia.
Dlaczego akurat w tym miejscu tego rodzaju przyrodnicza atrakcja? Układ prądów morskich wypłukuje piach z wielkiego wypłycenia zwanego Ławicą Słupską, następnie do akcji przystępują wiejące z zachodu wiatry, które unoszą i kumulują drobiny plażowego piachu. Tempo tego procesu jest z naszego punktu widzenia oczywiście bardzo powolne, ale dla cierpliwej przyrody mierzony ludzką miarą upływ czasu nie ma żadnego znaczenia.
Przemieszczająca się w kierunku wschodnim i południowo-wschodnim wydma mniej więcej trzysta lat temu zasypała rybacką osadę Łącka, stąd obecna nazwa Wydma Łącka. Jej wysokość jest zmienna i mieści się w przedziale od 30 do 40 metrów.
Stoki wydmy są łagodne i wydłużone od zachodniej strony, natomiast od wschodniej krótsze i bardziej strome – takie ukształtowanie wynika z cierpliwej i wytrwałej „pracy” wiejącego nadmorskiego wiatru.
Przez środek opisywanej wydmy prowadzi szlak turystyczny, z którego zejście jest surowo zabronione. Nic dziwnego – w obszarze tej wydmy występują rzadkie gatunki roślinności piaskolubnej (między innymi wydmuchrzyca piaskowa, rukwiel nadmorska i honkenia piaskowa), których ochrona jest absolutnie konieczna dla podtrzymania przyrodniczej unikatowości Słowińskiego Parku Narodowego. Warto dodać – opisywany park został też wpisany na listę światowej sieci rezerwatów biosfery UNESCO, a pod względem powierzchni jest trzecim parkiem narodowym w Polsce.
Ze szczytu Wydmy Łąckiej widać z jednej strony pozorny bezkres Morza Bałtyckiego, a z drugiej szeroko rozlane jezioro Łebsko. W oddali majaczy też góra Rowokół, która dzięki wysokości 115 m n.p.m. przez setki lat była jednym z najważniejszych punktów orientacyjnych na bałtyckim wybrzeżu.
Kilkanaście kilometrów na zachód znajduje się kolejny wydmowy obszar udostępniony dla ruchu turystycznego. Mowa o Wydmie Czołpińskiej, która jest również bardzo malownicza, a z drugiej strony jakby turystycznie nieodkryta i zdecydowanie mniej popularna od opisywanej w tym miejscu Wydmy Łąckiej.
Jak się dostać do Wydmy Łąckiej
Możliwości nie brakuje. Turystom zaprawionym w pieszych wędrówkach polecić można przejście szlakiem zielonym, którego początek znajduje się na terenie starej Łeby. Wtedy dojście na wydmy przez malowniczą plażę i powrót przez las – łącznie około 18 kilometrów. Ciężko i daleko? Tylko pozornie, w rzeczywistości w tak pięknym przyrodniczo otoczeniu nogi same niosą do przodu, a wrażenie zmęczenia trzyma się z daleka.
Inną opcją jest dojście/dojazd do Rąbki z wielkim parkingiem samochodowym i następnie do wyboru kilka możliwości: piesze przejście przez las, przejazd meleksem lub wypożyczonym rowerem, a nawet rejs statkiem przez akwen jeziora Łebsko. Przy tej ostatniej opcji statek dopływa do przystani przy Muzeum Wyrzutni Rakiet i wtedy do przejścia tylko 2 kilometry.
Wspomniane muzeum przypomina o działającym podczas wojny niemieckim poligonie doświadczalnym, na którym testowano rakiety „Rheintochter” oraz „Rheinbote”.
Warto raz jeszcze podkreślić – Wydma Łącka jest najbardziej znaną, ale nie jedyną przyrodniczą atrakcją Słowińskiego Parku Narodowego. Warto się też przejść szlakami turystycznymi i zobaczyć na przykład malownicze jeziora Dołgie Małe i Dołgie Wielkie. Miejscem o wielkich walorach historyczno-etnograficznych jest Muzeum Wsi Słowińskiej w pobliskich Klukach.
