InfoGdańsk

„Szaleniec teatru” – takim nietypowym określeniem posłużyl się Tadeusz Różewicz, którego twórczość Tadeusz Minc wielokrotne i brawurowo przenosił na teatralne sceny. Tadeusz Minc był aktorem i wybitnym reżyserem, obecnie jego twórczość i postać jakby okrywa zasłona zapomnienia. Taka też jest teatralna sztuka – utkana z ulotności i nietrwałości, któż dzisiaj kojarzy występy Zbigniewa Cybulskiego z deskami Teatru Wybrzeże, kto pamięta o gdańskim rozdziale w twórczości wybitnego Andrzeja Wajdy?

Tadeusz Minc był aktorem i wybitnym reżyserem teatralnym

Wystawa w Oddziale Sztuki Nowoczesnej opowiada o życiu i twórczości Tadeusza Minca – aktora i potem wybitnego reżysera teatralnego. Początkowo związany był z Teatrem Nowym w Łodzi, tam jego najważniejszym osiągnięciem stała się polska prapremiera awangardowego dramatu Samuela Becketta “Radosne dni” w 1965 roku.

Przez dwa teatralne sezony Tadeusz Minc udzielał się w gdańskim Teatrze Wybrzeże, gdzie między innymi wyreżyserował chętnie oglądaną “Tragedię o bogaczu i Łazarzu” oraz “Ryszarda III” według Wiliama Szekspira. Bardzo ciepło przyjęto “Matkę” Witkacego” (1969), sztuka była też gościnnie wystawiana w Göteborgu.

Na zaproszenie samego Adama Hanuszkiewicza przyjął propozycję pracy w Teatrze Narodowym w Warszawie, gdzie z sukcesami skupił się na reżyserii polskiej dramaturgii z XX-wieku. Wielkim osiągnięciem stała się sztuka “Kartoteka” z 1973 roku z wybitną kreacją Wojciecha Siemiona, a kontrowersyjne “Białe małżeństwo” wystawiono ponad pięćset razy!

Tadeusz Minc propagował też dramat awangardowy na deskach teatrów jugosłowiańskich, podobnie jak i w Polsce otrzymał tam wiele prestiżowych nagród i wyróżnień.

Wybitny reżyser zmarł 28 lutego 1992 roku podczas przygotowań do premiery “Żartu, satyry, ironii i głębszego znaczenia” Dietricha Christiana Grabbego, nad którą pracował w warszawskim Teatrze Polskim.

W przedstawieniach Tadeusza Minca wystąpiło wielu wybitnych polskich aktorów

Na wystawie poświęconej tej wybitnej postaci unikatowe fotografie, programy teatralne, afisze i fragmenty recenzji prasowych. Rzeczywiście teatralna sztuka odgrywała kiedyś większą rolę niż obecnie, mniejsze oddziaływanie teatru to nie wina tej formy ekspresji, to raczej skutek odejścia widzów w stronę innych i nie zawsze sensownych kanałów przekazu.

Z wielką przyjemnością ogląda się fotografie wyreżyserowanych przez Minca przedstawień z udziałem wielu znakomitych aktorów: Mieczysława Voita, Henryka Bisty czy też Grażyny Szapołowskiej. Na temat współpracy z reżyserem wypowiedziało się wielu znanych artystów i reżyserów, ciekawe wspomnienia też zostały na tej wystawie zaprezentowane.

Tak wspominał Bogusław Linda:

Dzisiaj sobie myślę, że powodzenie zawdzięczam głównie reżyserowi Tadeuszowi Mincowi. On się mną tak jakoś po ojcowsku zaopiekował, pochylił się nade mną, widział tę całą moją szamotaninę i bardzo mądrze ze mną pracował. I chyba dopiero u niego, w „Koczowisku” zacząłem dobrze grać. Jeszcze teatralnie, ale już nie było wstydu. I potem jeszcze bardzo ważna współpraca z dyrektorem Jerzym Grzegorzewskim. Dużo mi to dało…

Narracja wystawy i jej merytoryczna zawartość potwierdzają niezależność i artystyczną odwagę wspominanego reżysera. Na wystawie również fragmenty teatralnych scenografii z warsztatu Mariana Kołodzieja, portrety Tadeusza Minca oraz filmowe projekcje.