Ogromny budynek nie jest uznawany za gdańską atrakcję turystyczną. Trochę niesłusznie, bo ten wielki gmach jest wybitnym przykładem tzw. Backsteinexpressionismus, ceglanego ekspresjonizmu, nurtu architektonicznego zrodzonego w Niemczech w latach dwudziestych ubiegłego stulecia. Rzeczywiscie fasada opisywanego budynku jest misterną kompozycją ceglanych motywów i detali.
Budynek powstał według projektu Adolfa Bielefedta – wybitnego architekta działającego w Gdańsku i Sopocie
Budowę obiektu rozpoczęto w 1925 roku, wykorzystano projekt Adolfa Bielefeldta. Przy pracach koncepcyjnych zaangażował sie też profesor Richard Kohnke, według jego pomysłu wzniesiono żelbetową konstrukcję budynku. Więcej w tym zabytku betonu, cegły wykorzystano przede wszystkim do aranżacji zewnętrznego wystroju.
Warto zwrócić uwagę na charakterystyczną wklęsłość fasady, podobne rozwiązanie Bielefeldt zastosował w projekcie budynku Danziger Tabak Monopol-Fabrik przy ul. Łąkowej 39.
Budynek powstał jako tzw. Allgemeine Ortskrankenkasse, czyli urząd ubezpieczalni zdrowotnej. Wnętrza dobrze dostosowano do zaplanowanych funkcji: na parterze urządzono 28 stanowisk obsługi petentów, inne pomieszczenia tego 7-kondygnacyjnego obiektu przeznaczono na archiwa, pralnię, łaźnię, mieszkania itd.
Budynek w niezłym stanie przetrwał lata II wojny światowej i w powojennym Gdańsku był wykorzystywany w roli wielkiej przychodni lekarskiej. Do dzisiaj w budynku działają trudne do zliczenia gabinety i firmy medyczne. Niestety z autentycznego wyposażenia niewiele się zachowało.
