Budynek dworca kolejowego w Wejherowie otrzymał imię Męczenników Piaśnickich dzięki programowi nadawania wybranym dworcom imion wybitnych Polaków, realizowanym przez Polskie Koleje Państwowe S.A.
Przy wyborze patrona dla danego obiektu brane są pod uwagę życiorysy, zakresy zaangażowania czy zasługi dla niepodległej Polski w jej ponad tysiącletniej historii. W ramach tego programu jako pierwszy imię otrzymał warszawski Dworzec Centralny. Obecnie, wliczając dworzec w Wejherowie, swoich patronów ma 15 już dworców kolejowych należących do spółki.
Dworzec kolejowy w Wejherowie
Uroczystość nadania imienia Męczenników Piaśnickich dworcowi kolejowemu w Wejherowie odbyła się przed budynkiem dworca, gdzie odsłonięto tablicę poświęconą patronom, pod którą podczas uroczystości złożono kwiaty.
Wydarzenie uświetnił występ Chóru Męskiego Harmonia z Wejherowa. Towarzyszyła mu także wystawa poświęcona okupacji niemieckiej na Kaszubach i Kociewiu w 1939 roku, która przybliża wybrane aspekty polityki okupacyjnej: aresztowania, wysiedlenia, egzekucje (przede wszystkim w Piaśnicy i Szpęgawsku), obóz Stutthof, eksterminację elit, wywłaszczenia i roboty przymusowe oraz germanizację.
Inicjatorem nadania dworcowi w Wejherowie imienia Męczenników Piaśnickich jest Marcin Drewa, radny miasta Wejherowa, doradca Prezydenta RP, który podczas uroczystości nadania imienia otrzymał odznakę „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”, przyznaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Odznakę wręczył Aleksander Jankowski, wicewojewoda pomorski. W uroczystości nadania imienia dworcowi w Wejherowie wzięli udział m.in. Krzysztof Mamiński, prezes Polskich Kolei Państwowych S.A. oraz przedstawiciele środowisk społecznych, kulturalnych i politycznych.
Dworzec kolejowy w Wejherowie powstał w latach 1868-1869. Ten historyczny obiekt, znajdujący się przy linii kolejowej 202 Gdańsk Główny – Stargard. Już wkrótce przejdzie on metamorfozę w ramach Programu Inwestycji Dworcowych realizowanego przez PKP S.A. To największy w historii Polski program modernizacji i budowy nowych dworców kolejowych.
Niemiecka zbrodnia w Lasach Piaśnickich
Historia lasów piaśnickich to jedna z największych niemieckich zbrodni podczas II wojny światowej na Pomorzu. Zbiorowa zagłada Polaków prowadzona była przez nazistów od jesieni 1939 roku do wiosny 1940 roku.
Celem była intelektualna i fizyczna zagłada narodu polskiego, w tym elit politycznych, społecznych, kulturalnych, które mogły oddziaływać na swoich rodaków i przewodzić im w aktach sprzeciwu wobec niemieckiej polityki polegającej na eksterminacji i germanizacji.
Dokładne dane dotyczące liczby zamordowanych osób nadal nie są znane, ale historycy szacują, że na polanach leśnych w okolicach Małej i Wielkiej Piaśnicy mogło zginąć nawet 14 tysięcy osób. Wśród ofiar znaleźli się przedstawiciele polskiej inteligencji z Gdyni, Gdańska, Wejherowa i Pucka, księża z Pomorza, obywatele Czech, a także grupa osób chorych psychicznie przywieziona z Niemiec.
Upamiętnienia Zbrodni Piaśnickiej
Pamięć o ofiarach zbrodni piaśnickiej trwa. Po II wojnie światowej władzom komunistycznym nie zależało na podkreślaniu polskiej historii przedwojennego Pomorza, mimo to w 1955 roku odsłonięto wielki pomnik poświęcony pamięci ofiar zbrodni piaśnickiej.
W kolejnych dziesięcioleciach opisywana tematyka była traktowana lokalnie, dlatego aż do dzisiaj turyści spoza Pomorza Gdańskiego z wielkim zaskoczeniem odkrywają piaśnicką historię.
Zobacz więcej – Kaszubska Golgota – niemiecka zbrodnia w Lasach Piaśnickich
Dopiero ostatnie dekady przyniosły głębsze upamiętnienia tej tragicznej tematyki.
Od 2016 roku przy wejherowskiej parafii Chrystusa Króla i bł. Alicji Kotowskiej działa Sanktuarium Piaśnickie, które otacza duszpasterską opieką miejsce kaźni i pamięć o ofiarach. Powstały też pasujące do przestrzeni pomnikowa aranżacja, oznaczenia mogił oraz sanktuaryjna kaplica.
Od sierpnia 2023 roku działa Muzeum Piaśnickie w Wejherowie, muzealna instytucja zajmuje się badaniem i dokumentacją represji hitlerowskich na Pomorzu Gdańskim. Siedziba tego nowego muzeum mieści się w willi dr. Franciszka Panka (ul. Ofiar Piaśnicy 6, 84-200 Wejherowo), w której w okresie 1939-1940 Gestapo koordynowało akcję eksterminacji polskich elit z tej części Pomorza Gdańskiego.
Zobacz też – Minimalistyczne wnętrza – od czego zacząć
Upamiętnienia ofiar zobaczyć też można na starym wejherowskim cmentarzu, który z racji historycznego znaczenia określany jest niekiedy mianem Wejherowskich Powązek.
Pamięć o ofiarach tej zbrodni podkreślają też organizowane cyklicznie imprezy – na przykład rajdy rowerowe i motocyklowe.
