Podczas rejsu przez gdańskie tereny portowo-stoczniowe zwiększoną uwagę przyciąga akwen Kanału Kaszubskiego z zacumowanymi przy nabrzeżach statkami różnych typów i zastosowań.
Szczególnie intryguje zachodnia część kanału, gdzie przy Nabrzeżu Zdobywców Kołobrzegu zawsze coś się dzieje: cumuje gigantyczny barkoponton, pojawia się dok pływający i stale zmienia się konfiguracja oczekujących na remont jednostek. Przy odrobinie szczęścia zobaczyć też można skomplikowane manewry statków wspieranych przez małe, lecz zwinne i silne holowniki „WUŻ” Gdańsk.
Gdańska Stocznia Remontowa działa na dawnych terenach Stoczni Schichaua
Nieco dalej uwaga i koncentracja turystów sięgają zenitu, bo z oddali widać wielkie doki pływające z wynurzonymi z wody cielskami kadłubów. Opisywane obszary należą do Remontowa Holding SA, czyli największej prywatnej grupy stoczniowej w Polsce. W jej skład wchodzi ponad dwadzieścia firm z szeroko pojmowanej branży morskiej.
Do 1945 roku na tych obszarach funkcjonowała prywatna stocznia Schichaua, której znakiem rozpoznawczym był wielki żuraw młotowy o udźwigu do 250 ton. Zwany przez miejscowych „Dziadkiem” został po wojnie pocięty na złom i wywieziony do Związku Radzieckiego. W Stoczni Schichaua budowano jednostki oceaniczne, okręty wojenne i wielkie statki pasażerskie.
Po II wojnie światowej zdewastowane i ogołocone tereny stoczniowe przejęła polska administracja, po przeprowadzeniu niezbędnych napraw szybko rozpoczęto remonty statków i wkrótce potem budowę pełnomorskich jednostek. 1 lipca 1952 roku powstała Baza Remontowa – Ostrów, która jako osobne przedsiębiorstwo miała zajmować się remontami i przebudowami statków i odciążyć produkcyjną działalność pobliskiej Stoczni Gdańskiej. Kilka miesięcy później (listopad 1952) wprowadzono nazwę Gdańska Stocznia Remontowa, po której zakład jest rozpoznawany do czasów obecnych.
Ważnym osiągnięciem było rozpoczęcie budowy doków pływających według technologii opracowanej przez polskich okrętowców. W 1974 roku oddano największy dok pływający o nośności 55 tysięcy ton, zamówiony przez stocznię Götaverken w Göteborgu.
Załoga Gdańskiej Stoczni Remontowej wzięła czynny udział w strajkach sierpniowych z 1980 roku
Robotnicy z opisywanego zakładu włączyli się w protesty z grudnia 1970 roku, a dziesięć lat później (sierpień 1980) zastrajkowali na znak solidarności z protestującą Stocznią Gdańską. I nawet zagadkowa próba zakończenia strajku przez Lecha Wałęsę nie skłoniła robotników Remontówki do porzucenia protestu. Strajk był kontynuowany i wkrótce objął wszystkie ważniejsze zakłady Polski Ludowej.
11 listopada 1981 opisywana stocznia przyjęła patronat Józefa Piłsudskiego, ale już miesiąc później okolicznościowa tablica została rozbita przez pacyfikujących stocznię funkcjonariuszy ZOMO. Rozpoczynał się mroczny czas stanu wojennego…
W maju 1989 roku stocznia odzyskała zdeptany przez władze patronat, wkrótce potem rozpoczęła się transformacja ustrojowa i związana z nią restrukturyzacja opisywanego zakładu. Na szczęście zmiany były prowadzone z dala od wielkiej i różnie pojmowanej polityki, pewnie także i z tej przyczyny modernizacyjne starania znacząco usprawniły funkcjonowanie zakładu. Kluczowym osiągnięciem była reorientacja działalności rynkowej, w 1990 roku tylko 8% kontraktów realizowano na rzecz zamawiających z zachodniej Europy, dekadę później (2001) takie zlecenia wypełniały juz 86% portfela zamówień.
Zakład podejmował też tematy trudne i skomplikowane. W latach 1995-96 przebudowano masowiec “Penelope” na zbiornikowiec do transportu kwasu siarkowego lub płynnej siarki. Wyzwaniem była też złożona przebudowa promu kolejowego “Mukran”, jednostka została przebudowana na wielofunkcyjny prom “Petersburg”.
Szeroko komentowanym osiągnięciem była też budowa nowoczesnej pogłębiarki “Nautilus” dla armatora niemieckiego. Kolejnym wyzwaniem stała się budowa katamaranu do przewozu i posadowienia konstrukcji mostu nad cieśniną Sund.
Gdańska Stocznia Remontowa – najważniejszy fundament wielkiego holdingu stoczniowego
O Gdańskiej Stoczni Remontowej z coraz większym uznaniem pisano w światowej prasie branżowej, przybywało też kolejnych zleceń na remonty i przebudowy promów oraz budowy specjalistycznych jednostek z branży offshore.
Potwierdzeniem rozwoju było powołanie (1997) własnego biura konstrukcyjnego, zatrudniającego około stu projektantów okrętowych i specjalistów. Niełatwo uciec od porównań z pobliską Stocznią Gdańską, w której z jednej strony niełatwo było sprostać światowym trendom budownictwa okrętowego, z drugiej jednak chyba zabrakło modernizacyjnej determinacji i odwagi.
Ciekawym ruchem rynkowym był zakup albańskiej stoczni w Durrës, ale podjęte próby restrukturyzacji nie powiodły się, po zaciekłych protestach i zamieszkach stocznia została w 2003 roku sprzedana.
Niekwestionowanym współautorem rynkowych sukcesów pan Piotr Soyka, wieloletni prezes Gdańskiej Stoczni Remontowej i potem jeden z jej współwłaścicieli. W 2001 roku przeprowadzono udaną prywatyzację opisywanego zakładu.
Gdańska Stocznia Remontowa z rozmachem prowadziła remonty kolejnych promów, podejmowała się modernizacji platform wiertniczych i budowy jednostek z szeroko pojętej branży offshore. Kolejnym etapem rynkowego rozwoju była kapitałowa konsolidacja z pobliską Stocznią Północną, która jako Remontowa Shipbuilding realizuje ciekawe zamówienia konstrukcyjne. Takim tematem była budowa żaglowca szkolnego „El-Mellah” na zamówienie Algierii czy też nowoczesnego niszczyciela min “Kormoran” dla Polskiej Marynarki Wojennej.
Niestety przyszły też rynkowe porażki. Norweski armator Siem Offshore nie odebrał dwóch z czterech statków-platform zaopatrzeniowych, a duńska firma Royal Arctic Line zrezygnowała z dwóch arktycznych kontenerowców.
Armatorzy wykorzystali umowne zabezpieczenia, ważną przyczyną również stagnacja w branży offshore. Płynność finansowa stoczniowej grupy ucierpiała, planowana jest sprzedaż gotowych jednostek.
Zobacz też – Jakie są najnowsze technologie stosowane w renowacji i remoncie dachu przemysłowego?
W skład Remontowa Holding SA wchodzi ponad dwadzieścia firm z branży morskiej: kołem zamachowym Remontowa Shiprepair Yard oraz Remontowa Shipbuilding, ważna też działalność min. Fabryki Mebli Okrętowych FAMOS, Hydrosteru, Zakładów Technicznych TMX czy spółki wydawniczej Okrętownictwo i Żegluga.
