Wedle tradycji od budowy tej wieży rozpoczęto wznoszenie gotyckich fortyfikacji Głównego Miasta. Opisywany zabytek zasługuje zatem na szczególną uwagę. Prace ruszyły w marcu 1343 roku, to data wyjątkowo zapisana w dziejach Gdańska, bo w tym roku dokonano lokacji Prawego Miasta na prawie chełmińskim, rozpoczęto też prace przy budowie kościoła Mariackiego.
Najstarsza baszta w Gdańsku
Pozwolenie na wzniesienie umocnień wydała krzyżacka administracja, jednak przypisywanie Krzyżakom zasługi budowy miejskich fortyfikacji to spore nadużycie. Prace budowlane zostały sfinansowane przez głównomiejskie mieszczaństwo. Nazwa baszty nawiązuje do narożnej lokalizacji, u styku południowego i zachodniego ciągu gdańskich umocnień.
Zobacz też – Dlaczego warto zakupić dystrybutor wody do restauracji?
Z początku poprzestano na wybudowaniu ceglanego występu, ledwie zarysowanego przed zasadniczą linią umocnień, bez zadaszenia i otwartego od strony miasta. Obiekt zabudowano dopiero w XV stuleciu.
Budowa Dworu Miejskiego
Pod koniec XVI wieku baszta utraciła obronne znaczenie, nie zniknęła na szczęście z miejskiego krajobrazu. Po przeprowadzeniu prac budowlanych (według projektu Jana Strakowskiego) wieża stała się częścią tzw. Dworu Miejskiego. Zabytek poważnie ucierpiał wiosną 1945 roku, odbudowę przeprowadzono w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Ciekawie prezentuje się zewnętrzna elewacja baszty z odtworzonym układem blend.
Zobacz też – Protokół odbioru mieszkania wzór
Od kilkudziesięciu lat Baszta Narożna funkcjonuje w ramach tzw. Domu Harcerza.
