Tradycje tej jednej z największych handlowo-rozrywkowych imprez w Europie sięgają czasów średniowiecza. Odpustowy targ ustanowił w 1260 roku papież Aleksander IV, który przyznał dominikanom gdańskim przywilej corocznej organizacji jarmarku.
Nie wiadomo, czy po wydaniu papieskiej bulli natychmiast z tej możliwości skorzystano, pierwsze wzmianki o Jarmarku Domikańskim pochodzą dopiero z XIV stulecia. Stosowaną numerację imprezy należy zatem traktować z pewnym przymrużeniem oka.
Reaktywacja Jarmarku Dominikańskiego w 1972 roku
Przez długie wieki opisywany jarmark był najważniejszym wydarzeniem handlowym w nadmotławskim mieście. W sierpniu każdego roku do portu zawijało kilkaset statków z towarami przeznaczonymi na jarmarczny handel. Na czas jarmarku zawieszano też zakaz pobytu ludności żydowskiej na terenie miasta.
O znaczeniu tej handlowej imprezy świadczy zabieg administracji pruskiej z czasów rozbiorów Rzeczypospolitej. Z polecenia jej urzędników w okolicy Gdańska organizowano wtedy konkurencyjną imprezę targową.
Po II wojnie światowej o corocznym jarmarku zapomniano. Do tradycji powrócono dopiero w 1972 roku, z inicjatywą reaktywacji jarmarku wystąpił Wojciech Święcicki, dziennikarz popularnego wówczas Wieczoru Wybrzeża.
W okresie Polski Ludowej jarmark cieszył się wielkim uznaniem turystów i przede wszystkim mieszkańców Gdańska, bo rzeczywiście targi dawały okazję zakupu niedostępnych w codziennym obrocie towarów. Po transformacyjnych przemianach zyskiwać zaczął wątek kulturalno-rozrywkowy. Podczas trwającej trzy tygodnie imprezy organizowane są koncerty, przedstawienia teatralne, korowody, pokazy sztucznych ogni…
Nurt komercyjny jakby stracił na znaczeniu, bo zawartość stoisk nie odbiega od ogólnodostępnej oferty galerii handlowych. Do klimatu minionych dziesięcioleci nawiązują natomiast „pchli targ” oraz stoiska z rękodziełem.
Tegoroczna edycja Jarmarku Dominikańskiego odbędzie się pod znakiem epidemiologicznych ograniczeń, szczegóły i bieżące komunikaty na stronie imprezy, link poniżej.
