Ten wyjątkowy obszar przyrodniczy leży w tak zwanym Meandrze Kaszubskim, przy ujściu krańca Pradoliny Redy-Łeby do Zatoki Puckiej. Na tym terenie jedna z najbardziej malowniczych polodowcowych form krajobrazowych w Polsce!
Sąsiedztwo rezerwatu też warte uwagi, widoczne od północy wierzchowiska Kępy Puckiej wznoszą się na wysokość kilkudziesięciu metrów. Zbocze wspomnianej kępy zostało przekształcone wydobyciem piachu i żwiru na potrzeby budowy portu gdyńskiego.
W rezerwacie „Beka” chronione są cenne przyrodniczo solniska nadmorskie
Opisywany rezerwat przyrody powstał w 1988 roku w celu ochrony unikatowych walorów ujścia Redy – jednej z najciekawszych rzek w północnej części Kaszub.
Na obszarach z glebami o podwyższonym stężeniu soli rozwinęły się tak zwane słonawy – łąki halofilne z charakterystyczną roślinnością słonolubną: babką nadmorską, sitem Gerarda, świbką morską, mlecznikiem nadmorskim i ostrzewem rudym. Wymienione gatunki tworzą wilgotne kobierce niewysokiej roślinności.
Sporo też słonolubnych szuwarów z sitowcem nadmorskim i oczeretem Tabernemontana.
Krótko po utworzeniu rezerwatu zaniechano wypasu bydła, ale wtedy kobierce niskiej roślinności błyskawicznie porosły wysokie trzcinowiska i różnorodność lokalnego ekosystemu sporo na tym ucierpiała. Dlatego z inicjatywy Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków realizowany jest program bardziej aktywnej ochrony, poprzez koszenie trzcinowisk i regularny wypas koni i bydła możliwe jest utrzymanie nadmorskich solnisk z różnorodnością cennych gatunków roślin i zwierząt.
Rezerwat przyrody Beka jest również ostoją ptactwa wodnego. W obszarze ujścia Redy obserwuje się dwieście gatunków ptaków, z czego czterdzieści ptaków gniazdujących.
Do niedawna na opisywanym obszarze bytowała wielka populacja biegusa zmiennego, ale po wspomnianej rezygnacji z wypasu bydła nastąpiła ekspansja szuwarów trzcinowych i lęgowiska tych ptaków zanikły.
Na terenie rezerwatu występują też inne cenne gatunki awifauny: gęgawa, błotniak stawowy, żuraw, czajka czy też krwawodziób.
Beka – zapomniana osada
Nazwa rezerwatu nawiązuje do porzuconej i niemal całkowicie zapomnianej osady, o jej istnieniu przypominają ledwie widoczne resztki fundamentów, wysokie zadrzewienie i osamotniony krzyż. W tym wyjątkowo malowniczym miejscu warto też zwrócić uwagę na wyraźnie widoczny stożek napływowy dawnego ujścia Redy, który jest od dłuższego czasu jest rozmywany przez fale Zatoki Puckiej.
Nieco dalej ujście Kanału Mrzezińskiego, którym transportowano kiedyś urobek z pobliskiej żwirowni. W to miejsce przybijały szkuty, z użyciem których odbywał się transport piachu i żwiru do rozbudowującej się Gdyni.
Przez teren rezerwatu prowadzi ścieżka dydaktyczna z ciekawymi stanowiskami edukacyjnymi. W pobliżu również przebieg szlaku niebieskiego, łączącego Puck z Wejherowem.
Rezerwat przyrody Beka;
Ochrona walorów przyrodniczych ujścia Redy;
Rok założenia – 1988;
powierzchnia – 355,60 ha
