Opisywany zabytek powstał pod koniec XVII wieku według projektu Bartłomieja Ranischa. Budynek zyskał prostą i niewyszukaną formę architektoniczną, dobrze pasującą do planowanej funkcji obiektu.
Z działania Domu Dobroczynności jednorazowo korzystało ponad pięćset osób!
Placówka działała pod nazwą Spend-und Weisenhaus, co oznacza Dom Dobroczynności i Sierot. W portowym Gdańsku społecznej problematyki nie brakowało, nawet w okresie największego rozkwitu w miejskich zaułkach roiło się od ubogich, chorych i porzuconych dzieci. Na szczęście nie wszyscy patrycjusze zamykali się w kręgu własnego bogactwa, na przykład dzięki fundacji Hansa Connerta odbudowano zniszczony pożarem sierociniec przy ulicy Elżbietańskiej.
W opisywanym budynku w 1703 roku naliczono 135 pensjonariuszy, głównie dzieci. Społecznych problemów wyraźnie przybywało, bo kilkadziesiąt lat później (1771) z opieki placówki korzystało ponad pięćset osób!
W obiekcie funkcjonowały pomieszczenia o szerokim przeznaczeniu – izby jałmużnicza, chorych, jadalnia, kaplica i szkoła. Pensjonariuszom zapewniano skromne wyżywienie, przyuczenie do rzemieślniczej profesji, wychowankom pomagano też w poszukiwaniu zatrudnienia.
Zobacz też – Ekologiczne torby na zakupy z nadrukiem – zamów je dla swojej firmy!
Na tylnych elewacjach tablice z nazwiskami finansowych darczyńców, dzięki którym funkcjonowanie obiektu było możliwe. Od strony ulicy Sierocej tablica upamiętniająca Hansa Wichmanna, gdańskiego opozycjonistę zamordowanego (1937 r.) przez hitlerowskie bojówki. Nie wszyscy gdańscy Niemcy wyznawali wiarę w Adolfa Hitlera, niektórzy sprzeciw opłacili ceną życia.
Dom Dobroczynności – nowe centrum gdańskiej kultury
Obiekt w roli sierocińca działał do początku XX stulecia, potem wnętrza zabytku podzielono na mieszkania. Przed budynkiem widoczne obniżenie terenu, to pozostałość po fosie krzyżackiego przedzamcza.
Być może w zabytku powstanie centrum kulturalne poświęcone postaciom Güntera Grassa i Daniela Chodowieckiego.
W pobliżu budynek Poczty Polskiej wraz z pomnikowymi upamiętnieniami, zatem przestrzeń o wielkim znaczeniu historycznym.
