Chrześcijaństwo należy do najliczniej wyznawanych religii na całym świecie. Ma długą i bogatą historię oraz dzieli się na różne odłamy wyznaniowe. Wyróżnia się wiarą w Boga ukrytego w trzech postaciach oraz kult świętych. Osób beatyfikowanych przez kościół jest bardzo wielu i ciągle ich przybywa. Niektórzy nie zdają sobie sprawy z istnienia poszczególnych świętych, dlatego w tym artykule przytoczymy historię świętego Pankracego.
Kult świętych
Od początków nowej ery chrześcijanie mogą obserwować szybko rozwijający się kult świętych. Opisom życia osób, które zostały uznane za święte została poświęcona osobna dziedzina naukowa – hagiografia, która omawia historie średniowiecznych świętych, legendy z nimi związane oraz cuda, których dokonywali. Nie do końca wiadomo czy opisywane sytuacje miały rzeczywiście miejsce, lecz na pewno zawarte w nich są wzory postępowań, przemiany moralne, które mogą wpłynąć na życie każdego człowieka. Jeśli chcesz zagłębić się w hagiografię, to na stronie https://www.holyart.pl znajdziesz wiele publikacji dotyczących tematyki religijnej.
Kim jest święty Pankracy?
O życiu i dokonaniach tego świętego zachowało się niewiele informacji, lecz przetrwały wiadomości o jego wczesnym życiu. Urodził się w około 286 roku we Frygii. Pochodził z zamożnej i poważanej rodziny. Matka Pankracego zmarła tuż po urodzeniu syna. Został wychowany przez ojca Kleoniusza, który to cieszył się szacunkiem cesarza Dioklecjana. Mały Pankracy został narażony na kolejną tragedię, bowiem gdy miał 8 lat jego ojciec poniósł śmierć męczeńską, która była związana z przyjęciem Chrześcijaństwa. Po śmierci rodziców opiekował się nim wuj Dionizy, z którym przeprowadzili się do Rzymu. Oboje przyjęli tam chrzest od papieża św. Marcelina. Niestety w tym samym czasie cesarz Dioklecjan ogłosił dekret o prześladowaniu chrześcijan. Pankracy zmarł od ścięcia mieczem prawdopodobnie w 304 roku. W ikonografii ukazywany jest jako młodzieniec, a jego atrybutami jest palma lub miecz.
Historia świętego Pankracego
Po przyjeździe do Rzymu i przyjęciu chrztu młody Pankracy zaangażował się w walkę przeciwko prześladowaniu chrześcijan. Okazywał pomoc terroryzowanym ludziom, dzięki kosztownością, które odziedziczył po zmarłym ojcu. Jednak sam został wydany w ręce oprawców. Cesarz Dioklecjan usiłował wymusić na Pankracym odstąpienie od wiary. Wymagał od niego oddania czci bożkom pogańskim w zamian za wszelkie korzyści materialne i uciechy życia. Pankracy pozostał nieugięty i wierny sobie, swoim przekonaniom i Bogu. Każdorazowe odmowy na propozycje cesarza poskutkowały skazaniem Pankracego na śmierć męczeńską. Legenda głosi, że kiedy umierał miał głośno wzywać imię Jezusa. Po śmierci jego ciało zostało rzucone psom na pożarcie.
Kult świętego Pankracego
Rozszarpane przez psy szczątki ciała Pankracego z narażeniem własnego życia uratowała pewna rzymianka Ottavilla. Chrześcijanka dostrzegła świętość postaci i postanowiła przenieść ciało Pankracego do katakumb przy Villa Aurelia, gdzie je pochowała. Kobieta jako pierwsza dostrzegła wartość i oddanie Bogu tego chłopca. Po tym czasie, około V wieku, w miejscu grobu Pankracego została wybudowana świątynia. Bazylikę wzniósł papież Symmach, znajdują się w niej relikwie świętego Pankracego w postaci jego głowy. Święty Augustyn podczas działalności misyjnej umieścił historię świętego Pankracego w Liber in gloria martyrum oraz jako pierwszy nadał kościołowi w Anglii jego imię. W późniejszych latach relikwie świętego Pankracego dotarły do wielu miejsc w Europie, miały znajdować się również w katedrze wawelskiej.
Czyim patronem jest święty Pankracy?
Ten święty uważany jest za patrona dzieci, szczególnie tych, które przystępują do I komunii świętej, rycerstwa oraz ogrodników. W Polsce znany jest jako jeden z trzech zimnych ogrodników. Pankracy opiekuje się młodymi sadzonkami oraz roślinami ogrodowymi. Ochrania ludzi przed krzywoprzysięstwem. W modlitwie można się do niego odwołać w razie bólu głowy i skurczów.
Święty Pankracy, mimo że niewiele o nim wiadomo, jest znany w całej Polsce jako jeden z zimnych ogrodników. W kościele katolickim jego wspomnienie obchodzi się 12 maja, gdy w tych dniach w środkowej Europie następuje zmiana klimatu. Z tym świętym związanych jest także wiele przysłów.
