Letnica jest jedną z mniej znanych dzielnic Gdańska, dopiero budowa stadionu piłkarskiego i powiązana z inwestycją rewitalizacja przywróciły ten obszar miejskiej przestrzeni. Historia okolicy oczywiście znacznie dłuższa, podobnie jak lokalnej świątyni.
Budowa kościoła św. Anny i Joachima rozpoczęła się w 1932 roku
Już w 1912 roku powołano towarzystwo na rzecz budowy kościoła, inicjatorem był Antoni Michna, kierownik tutejszej szkoły, w latach późniejszych wybitny działacz polskiej społeczności Gdańska. W tym czasie w Letnicy mieszkało sporo ludności katolickiej, wierni uczęszczali do kościoła św. Jadwigi w Nowym Porcie.
Pierwsze letnickie nabożeństwa odbywały się w restauracyjnej sali tanecznej przy ul. Lauentauer Straße 16, to obecnie to ulica Starowiejska. Nieco później na cele religijnego kultu udostępniono barak szkolny. Budowa właściwej świątyni rozpoczęła się w 1932 roku, wykorzystano projekt gdańskiej pracowni architektonicznej Tiede & Abraham. Plany zrealizowano tylko częściowo, ze względu na brak funduszy zamiast sporej bazyliki powstała jednonawowa świątynia. W lipcu 1933 roku uroczystego poświęcenia dokonał biskup Edward O’Rourke, patronem ustanowiono św. Annę.
Do świątyni trafiły trzy obrazy z gdańskiego kościoła św. Mikołaja: „Zdjęcie z Krzyża”, „Przekazanie przez Maryję różańca św. Dominikowi” oraz „Wniebowzięcie NMP”. Ciekawe malowidła do dzisiaj zdobią wnętrze opisywanego zabytku.
W 1939 roku przy kościele erygowano parafię. Wiosną 1945 r. świątynia została zdewastowana, uszkodzenia usunięto w ciągu kilku powojennych lat.
Ks. kanonik Kazimierz Orkusz był proboszczem przez ponad trzydzieści lat
Wiele dobrego dla lokalnej parafii uczynił wieloletni proboszcz ks. kanonik Kazimierz Orkusz, dzięki jego zaangażowaniu bryłę świątyni rozbudowano, dodano też elementy sakralnego wyposażenia, m.in. witraże przedstawiające tematykę Zbawienia.
Realizacja zadań duszpasterskich nie była łatwa, przyczyną niesprzyjające nastawienie władz i specyfika lokalnej społeczności, trapionej poczuciem tymczasowości, alkoholizmem i życiowym zniechęceniem.
W 1991 roku poszerzono wezwanie kościoła, od tej pory świątyni patronują św. Anna i Joachim.
Ze skromnej bryły świątyni wyrasta sygnaturka. Wewnątrz wspomniane wyżej obrazy oraz ołtarz neobarokowy z przedstawieniem patronów świątyni jako rodziców Maryi. Po prawej stronie od wejścia tablice upamiętniające Antoniego Michnę i proboszczów tej parafii.
